dots-menu
×

Home  »  The Oxford Book of Latin Verse  »  Tow Poems on the Return of Spring

Heathcote William Garrod, comp. (1878–1960). The Oxford Book of Latin Verse. 1912.

Horace 65 B.C.–8 B.C.

Tow Poems on the Return of Spring

i

SOLVITVR acris hiems grate uice ueris et Fauoni

trahuntque siccas machinae carinas,

ac neque iam stabulis gaudet pecus aut arator igni

nec prata canis albicant pruinis.

iam Cytherea choros ducit Venus imminente luna

iunctaeque Nymphis Gratiae decentes

alterno terram quatinut pede, dum grauis Cyclopum

Volcanus ardens uisit officinas.

nunc decet aut uiridi nitidum caput impedire myrto

aut flore terrae quem ferunt solutae,

nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,

seu poscat agna siue malit haedo.

pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas

regumque turris. o beate Sesti,

uitae summa breuis spem nos uetat incohare longam;

iam te premet nox fabulaeque Manes

et domus exilis Plutonia: quo mearis,

nec regna uini sortiere talis

nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuuentus

nunc omnis et mox uirgines tepebunt.

ii

Diffugere niues, redeunt iam gramina campis

arboribusque comae;

mutat terra uices et decrescentia ripas

flumina praetereunt;

Gratia cum Nymphis geminisque sororibus audet

ducere nuda choros:

inmortalia ne speres, monet annus et almum

auae rapit hora diem.

frigora mitescunt Zephyris, uer proterit aestas

interitura, simul

pomifer autumnus fruges effuderit, et mox

bruma recurrit iners.

damna tamen celeres reparant caelestia lunae:

nos ubi decidimus

quo pius Aeneas, quo Tullus diues et Ancus,

puluis et umbra sumus.

quis scit an adiciant hodiernae crastina summae

tempora di superi?

cuncta manus auidas fugient heredis amico

quae dederis animo.

cum semel occideris et de te splendida Minos

fecerit arbitria,

non, Torquate, genus, non te facundia, non te

restituet pietas;

infernis neque enim tenebris Diana pudicum

liberat Hippolytum

nec Lethaea ualet Theseus abrumpere caro

uincula Perithoo.