Heathcote William Garrod, comp. (1878–1960). The Oxford Book of Latin Verse. 1912.

Anonymous circa 290 A.D.

Epitaph on the Actor Vitalis

QVID tibi, mors, faciam, quae nulli parcere nosti,

nescia laetitiam, nescia amare iocos.

his ego praeualui toto notissimus orbi,

hinc mihi larga domus, hinc mihi census erat.

gaudebam semper; quid enim, si gaudia desint,

hic uagus ac fallax utile mundus habet?

me uiso rabidi subito cecidere furores;

ridebat summus me ueniente dolor.

non licuit quemquam curis mordacibus uri

nec rerum incerta mobilitate trahi.

uincebat cunctos praesentia nostra timores

et mecum felix quaelibet hora fuit.

motibus ac dictis (tragici quoque larua placebat)

exhilarans uariis tristia corda modis

fingebam uultus, habitus ac uerba loquentum,

ut plures uno credibile ore loqui.

ipse etiam, quem nostra oculis geminabat imago,

horruit in uultu se magis esse meo.

o quotiens imitata meo se femina gestu

uidit et erubuit totaque muta fuit!

ergo quot in nostro uiuebant corpore formae

tot mecum raptas abstulit atra dies.

quo uos iam tristi turbatus deprecor ore,

qui titulum legitis cum pietate meum:

‘o quam laetus eras, Vitalis’ dicite maesti,

‘sint tibi di tali, sint tibi fata, modo.’